Εγώ τον κόσμο μου τον θέλω αλλιώς

 Με κούρασαν εκείνοι που τα ξέρουν όλα, που η τελειότητα τους αγγίζει το ταβάνι, εκείνοι που πάντα μπορούν καλύτερα , αυτοί που θάβουν για να ανέβουν και εκείνοι οι κάποιοι που ονόμασαν τη ρουφιανιά αρχηγιλίκι.

Με κούρασαν εκείνοι που ζητούν το σεβασμό χωρίς να τους αξίζει και οι βουβοί άνθρωποι που ζητιανεύουν για λίγη φασαρία.

Με κούρασαν αυτοί που ασχολούνται με τις ζωές  των άλλων επειδή βαρέθηκαν τη δικιά τους και εκείνοι που ξανά γλύφουν εκεί που φτύνουν.

Με κούρασαν οι δήθεν υποκριτές και πιστοί που κάνουν το σταυρό τους και πίσω σου καρφώνουν μαχαίρια. Οι γνωστοί που το παίζουν φίλοι, και οι φίλοι που εξελίχθηκαν σε φίδια.

Με κούρασαν τα ανοιχτά στόματα, τα πολλά λεφτά, τα μεγάλα σπίτια με τις νεκρές αυλές , οι τάχα γελαστοί που μέσα τους είναι άδειοι και οι δήθεν μεγαλόκαρδοι με τις φτωχές καρδιές. Οι δυστυχισμένοι που ψάχνουν την ευτυχια τους και την σωτηρία, απελπισμένοι μέσα από την ύπαρξη των παιδιών τους γιατί περίμεναν πως αυτή θα ήταν η λύση. 

Θέλω να βλέπω πρόσωπα αληθινά, ζωντανά που ότι λένε το εννοούν, που το γέλιο τους σου προκαλεί θαυμασμό και η προσωπικότητά τους σου εμπνέει εμπιστοσύνη. Φάτσες καθαρές και ατόφιες που να σου πουλούν τη νύχτα τους για μέρα και το φως στα μάτια τους να σου δίνει ελπίδα για την επόμενή σου κίνηση!

Θέλω όλα εκείνα τα μικρά να μπορέσουν να γίνουν μεγάλα και ανθρώπους να παλεύουν για αυτό που αγαπούν.

Θέλω το πάθος να γίνει δύναμη και ο έρωτας να κρατάει για πάντα. Να κλαίμε από χαρά και η ζωή μας να είναι μια ευθεία γραμμή, που να τη βαδίζουμε μαζί!

Βασιλική Κοτλίτσα 

#thoughts #feelings #articles